خيلي خلاصه عرض کردم و مي کنم که همان فراوري يا هر اسمي که مي گذاريم. اگر فرايند ، شيميايي غير طبيعي نباشد يعني يا فرايند فيزيکي باشد يا شيميايي که به شکل طبيعي باشد هيچ ايرادي ندارد (مانند جايي که گل ها را به صورت طبيعي عرق گيري بکنند و با غليط کردن آن عرق عصاره و عطر به دست بيايد.) اما اگر فرايند شيميايي غير طبيعي باشد (مانند جايي که ماده موثره يک گياه را مي گيرند و در توليد محصولي اعم از خوراک و دارو و ... به کار مي رود) از نظر طب اخلاطي (سنتي و اسلامي) مضر است که همانطور که عرض کردم بحث تخصصي آن محفل تخصصي مي طلبد ولي توضيحاتي که براي رفع ابهام نياز است در حد فرصتي که در چنين فضاهايي هست در خدمت هستم.

-----------------------------------------------------------------------------

بنده خودم به عنوان کسي که به طور تخصصي مشغول تحصيل در زمينه طب اسلامي هستم تقريبا تمام مصرف نمکمان همين نمک درياست همانطور که تقريبا تمام مصرف روغن ما روغن کره است. نمي دانم چرا وقتي حرف از مصرف مواد طبيعي به ميان مي آيد بدترين شرايط ممکن تصور مي شود ولي در مقابل خاطرات مواد مصنوعي بسيار ناچيز تلقي مي شوند!!!؟ مسلم است که بايد قبل از مصرف نمک يا هر چيز ديگري از جهت نداشتن سموم و مواد مضر مختلف اطمينان حاصل کرد ولي اينکه ما مضرات بي شمار مواد مصنوعي را ناچيز جلوه دهيم کار معقولي نيست. نه کره مضر است و نه نمک. البته اين حرف بنده به اين معني نيست که هيچ کره اي يا هيچ نمکي مضر نيست بلکه معني آن عدم ضرر داشتن نمک طبيعي و يا روغن کره طبيعي در حد متعادل است.

البته مطلب به همين سادگي و توضيح مختصر پايان نمي يابد و اظهار نظرهاي غير متخصصانه پزشکان متخصص در طب رايج (تجربي) که حتي آشنايي مقدماتي و اوليه با مباني طب سنتي و اسلامي (طب کل نگر) ندارند و نيز پيچيدگي و ظرافت طب سنتي و اسلامي فرصت بيشتري را براي بيان و توصيف ابعاد مختلف آن مي طلبد.

موفق و مويد باشيد.