دنياي غريبيه! من هميشه وبلاگت را که مي خونم ميگم چه پسر شاد و شنگوليه! چقدر شوخه! چقدر از زندگيش لذت ميبره! چقدر در ارتباطاتش راحته! چقدر خوشه!!! و انگار حالا تو هم برات يه مشکلي پيش اومده؟!!! اما خودت گفتي که وبلاگ آدم را ميشناسونه پس من از رو شناختي که نسبت بهت دارم ميگم که اين چيزا برا تو چيزي نيست. تو هموني يه پسر شاد و خوشبخت. بهش فکر نکن. به افرادتازه فکر کن. به روزهاي تازه تر.