سلام. دستت درد نكنه كه منُ هم بين آدما ديدي و دعوت كردي.
ميخواستم بگم كاش چند تا از اين خاطرات رُ با تفصيل نوشته بودي اما فكر ميكنم اينجوري زيباتر بودن.
خيلي خوب ميشه اگه بتونيم بازم دستكم چند روز بريم مدرسه. اما يه راهحل هم داره. من تجربهشُ دارم.
لذتِ بودن با بچه مدرسهايها به نظرم بتونه يه خورده از حسرت اون روزا رُ كم كنه. من كه اينجوريام.
باز هم ممنون كه دعوت كردي. مينويسم حتما. البته امروز نوبت يه يادداشت درباره صداوسيماست. اما حتما تا پس فردا صبح دعوت شما رُ اجابت ميكنم.
ارادت داريم شَديد.