سلام احساس ميکنم ميتونم دوستتون رو درک کنم چون خودم چند وقتي هست به اين مساله دچا رشدم . من هم برام خيلي سخت برم جلو وبگم آقاي فلاني من به شما علاقه دارم ;واقعا سخته ;شما فرض کنيد اگه طزف مقابل من هيچ حسي نسبت به من نداشته باشه من به چه حالي مي افتم هر چند که الان هم حالو روز خوشي ندارم .اما اگه من جاي اون دوست شما بودم بودم به خاطر مرد بودنم يعني شرايط جامعه و ساختار روحي مردان درخواست خودم مطرح مي کردم واگه اون خانوم قبول مي کرد با هم نامزد ميکرديم تا بهبود شرايط .اين جوري هم حد وحدود دين رعايت ميشد و هم 4 سال انتظار بيخود نميکشيدم .در پايان برايم دعا کنيد که طرف مقابل من هم همون حسي رو که من دارم داشته باشه.