به نام سلام كه نام خداست.
جالب بود. چسب پيوند براي دل آدمها.
ياد اين شعر افتادم. البته نقل از زبون عزيزترين سيديه كه مي شناختمش. هميشه ورد زبونش بود.
دل نيست كبوتر كه چو برخاست نشيند...از گوشه بامي كه پريديم، پريديم
منم از يه پيرمرد نوشتم كه تو راه مشهد باهاش همسفر بودم.
برقرار باشيد.
224
