قانون تو تنهايي من است

و تنهايي من قانون عشق

و عشق ارمغان دلدادگيست

و اين سرنوشت سادگيست !

چه قانون عجيبي چه ارمغان نجيبي

و چه سرنوشت تلخ و غريبي

كه هر بار ستاره هاي زندگي ات را با دستهاي خود راهي آسمان پر ستاره" اميد كني

و خود در تنهايي و سكوت با چشمهايي خيس از غرور

پيوند ستاره ها را به نظاره بنشيني

و خموش و بي صدا

به شادي ستاره هاي از تو گشته جدا دل خوش كنئ

و باز هم تو بماني و تنهايي و دوري

و باز هم تو بماني و يك عمر صبوري