سپاهان در عین شایستگی برای کسب مقام قهرمانی، نائب قهرمان آسیا شد.
نمی‌دونستم تماشای فوتبال تو خیابون، بین انواع و اقسام آدما،اونم با تلویزیون به این بزرگی اینقدر لذت‌بخشه!(هرچند مجبور بشی قید کلاستو بزنی و تازه وقتی داری میری دانشگاه، وسط راه استادتو ببینی که اخم‌هاشو تو هم کشیده و میگه: پس کجا بودی؟!)
برو بچ سپاهان واقعا بازی تهاجمی و روان و قشنگی ارائه دادن. شاید اگه اون گل نیمه اول که به خاطر اشتباه فردی مجیری بود رانخورده بودند، الآن داشتم قهرمانی‌اش را تبریک می‌گفتم. شاید هم دادو فریاد و رقص و آواز این 60 هزار تماشاگر ژاپنی بود که باعث می‌شد بچه‌ها تا دم دروازه حریف بیاند جلو و دم آخر گل نزنن! اما به هر حال ما که خوشحالیم. همین نائب قهرمانیش هم آرزوی خیلی از تیم‌های آسیاست. اصلا همینکه بعد ده پونزده سال یه تیم ایرانی – بخوانید شهرستانی!- تونست خودشو به اینجا برسونه جای تقدیر داره. کاری که همون دو تا تیم تهرونی با اون همه امکانات و پول‌های هنگفت که خرجشون میشه – با اون تریلی‌هایی که به قول علی پروین عقبشون بسته‌است!- نتونستند انجام بدند!
به هرحال ما که خوشحال شدیم و شادیمون را هم کردیم.
سی‌وسه‌پل همیشه زیباست، شب‌ها زیبا‌‌تره، امشب زیباترین بود.

لینک همه عکس‏ها:

http://i18.tinypic.com/8avh3x5.jpg

http://i16.tinypic.com/6t3t4j5.jpg

http://i1.tinypic.com/6z4rns5.jpg

http://i12.tinypic.com/6uetqj5.jpg

http://i1.tinypic.com/712lft1.jpg

http://i9.tinypic.com/6q9rrc0.jpg

http://i1.tinypic.com/87n8idd.jpg

http://i2.tinypic.com/6xtstqw.jpg